KÜLTÜR MİRASI YOK ETİK

Bu yazımızda, Dede , Nine ve ecdadımız dan kalan kültür mirası nasıl yok ettiğimizi buradan irdeleyeceğiz...

Dedemiz den ve dedemizin babasından, kalan, günlük yaşamında kullandığı bir eşya, bir kitap, bir tablo, bir resim, bir araç gereç elimizde yok, giyim kuşam da kullandığı bir giyis elbise , ayakkabı yok. Ninelerimizin, büyük Annelerimizin gençlik yıllarında kullandığı takılar , bu gün elimizde yok. Dedelerimizin geçmiş yaşamın da elimizde somut bir belge yok, bir hatıra yok , çünkü dede baba mirasını yok etik.  

Anadolu'nun her köşesinde , olduğu gibi, Dede ecdad kültürüne sahip çıkmak bir anlayış yok oldu. Bir ailede , dedesi öldüğünde, daha kırkı çıkmadan, dedesine ait bütün eşyalarını ya birine verirler, yada çöpe atarlar, yada hurda olarak eskiçiye hurdacıya verirler. Evin içinde ölüye ait tek bir eşya bile bırakmazlar. Babası mı vefat etti, babasına ait ne eşya varsa, yok ederler, Ninesi mi vefat etti, ninesine ait eşyalarını, ya birine verirler yada çöpe atarlar yada hurda olarak eskiçiye hurdacıya verirler. Bu şekilde ecdad kültür mirasını yok ettiler. Aslında buradaki ölmüş dedesinin eşyalarını evinin dışına atmak, yok etmek, çöpe atmak, mitolojik hurafe savsata inançlar dan dolayı kaynaklanmaktadır. Anadolu da şöyle bir inanç anlayışı var, ölen bir insanın eşyasını evinin içinde çıkartmasanız , ölen adamın ruhu gelir o evinin içinde dolaşırmış, ölen adamın ruhu tekrar evine gelmesin diye, evin içinde ki ölüye ait bütün eşyalarını yok ediyorlar...

Hurafe savsata rivayet cehalet kültürü yüzünden, ecdatımızın kültürünü yok etik. Bu gün Dede Nine, üç beş kuşağa ait Bilgi kültür, günlük yaşamında kullandığı araç gereçler yok. Sofrasında kullandığı tabak, kaşık yok, Özel günler de kullandığı takılar yok, giyim kuşam aksesuar eşyaları yok, o dönemde okuduğu bir kitap yok, evine astığı bir tablo resim yok. Çünkü hepsini çöpe atık, eskiçiye ve hurdacıya verdik ..

Bu gün , Dedelerinz de kalma, bir kitap, bir tablo resim, bir saat, bir tesbih, bir avuç para, Ninelerinizde kalma , gençlik yıllarında kullandığı takılar olsa, günlük yaşamında kullandığı araç gereçler olsa, dedenizin dedesinde kalma eşyalar olsa nasıl olurdu? Bu gün tarihî değeri biçilmez antika eser olurdu. Bu gün elinizde ecdadınızın mirası , zengin bir kültür hazinesi olarak olacaktı, kendi kültürünüzü yaşam biçiminizi , öz benliğinizi kaybetmeyecktiniz.

Dedeniz ve babanız öldüğünde, daha kırkı çıkmadan, dedenize ve Nine babanızdan , kalan o eski eşyaları , çöpe attığınız, eskiçiye verdiğiniz , tozlu bir kitap, eskimiş bir tablo, ve eşyaları bu gün Antikacılar dan milyon dolarlara satılmaktadır. O eskiçiye verdiğiniz el dokumalı halılar varya zengin antikaçı koleksiyoncuların evininde sergilenmektedir.

Dedeniz den kalma toz tutmuş, içi bilgi hazinesi dolu kitapları, sobadan ateş ile yaktınız ya işte bu gün, cehalet içerisinde, yoksulluk işsizlik sefalet ve kendi öz kültürünü kaybetmiş ve geçmişini unutmuş , geleceğini görmeyen kültür erezyona uğramış çaresiz bir şekilde ordadan kalmanın nedeni budur işte...

                                           ( 10 Ocak 2022 )

                                         Hüseyin TURHAL