MADENCİ ( ŞİİR )

MADENCİ 

 

Başında sarı bareti, elinde kazma,

Sakalları toz içinde, yoksul madenci.

Bir nafaka için, yerin altında hayata. ..

Yaşamak için can veriyor madenci.

 

Elleri nasırlı , yüzü kömür gözlü, 

Kimi evli kimi bekar kimi sözlü, 

Yeraltında kaza kaza, çiğerleri tozlu, 

Günden güne ölüyor , gariban madenci.

 

Gece gündüz durmadan hep çalışır, 

Cebinde para yok, boşa kürek çalışır, 

Boynu bükük, bir nehire karışır, 

Açlıktan yüzü gülmez , yoksul madenci.

 

İskele arızalı, sağa sola salanır , 

Görzü patlar , enkazdan binlerce can kalır,

Metan gazından , canlar nefesiz kalır, 

Canlı mezarlara , gömülür gariban madenci.

 

Somada kömürden , madenciler ah yanar, 

Zonguldak'ta madenci grızu da vah patlar, 

Kozlu 'da ikiyüzaltmışüç işçiye birer mezar, 

Yerin altında ölüm le hep yaşıyor madenci.

 

          ( 7 Kasım 2017 )   

 

               Hüseyin TURHAL / ADIYAMAN

EKONOMİ