Türkiye'de siyaset sahnesi her dönem hararetli tartışmalara gebedir. Ancak geldiğimiz noktada artık sadece politik görüşler değil, inançlar, değerler ve hatta tarihe bakış bile siyasetin birer aracı hâline geldi. Bu ortamda vatandaş olarak hepimizin sorması gereken temel bir soru var: "Kim gerçekten samimi?"

Bugün birçok siyasi figür hakkında söylenmedik söz kalmadı. Hakkında onlarca iddia ortaya atılan, geçmişi didik didik edilen, yeri geldiğinde yere göğe sığdırılamayan, yeri geldiğinde yerin dibine sokulan insanlar bu ülkeyi yönetmeye aday. Peki bu kargaşa içinde hangisine güveneceğiz?

Devlet Yönetimi Ciddi Bir İş

Devlet yönetmek ceket iliklemekle olmaz. Bu makamlar, yüzyılların emanetidir. Atalarımızın, bu topraklar için verdiği mücadele sadece silahla değil; akılla, erdemle, ahlakla kazanılmıştır. Osmanlı’nın mirası hâlâ üzerimizdeyken, ecdadın kemiklerini sızlatacak siyasal yaklaşımlara göz yummak, tarih karşısında da, millet karşısında da vebaldir.

Tarih Tekerrür Etmesin

Bir kısım siyasetçinin geçmişte nasıl yapılarla iç içe olduğunu görmezden gelemeyiz. Son Halife Sultan Abdülhamit Han'ın, dönemin dış destekli odaklarıyla nasıl mücadele ettiğini bilmeyen kaldı mı? O dönem de içeriden çökmeye çalışanlar vardı, şimdi de benzer senaryolarla karşı karşıyayız.

Muhafazakârlık ve Oy Tercihi

Bugün kendisini "muhafazakâr" olarak tanımlayan kimi seçmenlerin, değerlerle taban tabana zıt kişilere oy vermesi düşündürücü. Bu sadece siyasi bir tercih değil; inançla, ahlaki sorumlulukla ilgili bir meseledir. Zira sandıkta verilen oy sadece dünyada değil, vicdanlarda ve belki de ahirette sorgulanacak kadar önemlidir.

Hesap Günü Elbet Gelecek

Siyasi tercihler elbette kişiseldir. Ancak samimiyet sınavından geçemeyen, geçmişiyle ve bugünüyle tutarsız, halkı kandırmaya çalışan siyasilere prim vermek, sadece bugünün değil, yarının da kaybıdır. Unutmayalım ki, halkın iradesiyle gelenler yine halkın iradesiyle gider. Ancak verilen her desteğin bir hesabı vardır. Hem bu dünyada, hem ötekinde.